Het Labyrint

Een labyrint is niet hetzelfde als een doolhof. In een doolhof moet je je weg zoeken en kun je hem kwijt raken en verdwalen, je moet kiezen tussen rechts of links en kunt in doodlopende wegen terecht komen, je kunt fouten maken en je moet je denken gebruiken (linker hersenhelft).

Een labyrint is een kruisingsvrij slingerend pad dat de loper langs één weg via een aantal wendingen naar het centrum leidt en weer terug naar buiten. In een labyrint mag je je weg gewoon gaan, mag je je weg vinden dóór hem te gaan, er is geen goed of fout, je mag je laten leiden via verschillende wendingen en vertrouwen hebben dat je goed gaat dat je aankomt. Het is de weg van het voelen, je intuïtie volgen en je laten leiden. Anders dan in een doolhof hoef je geen keuzes te maken of je links- of rechtsaf zal gaan en kom je ook geen doodlopende paden tegen. In een labyrint hoef je niet bang te zijn je weg te verliezen. Je kunt er niet in verdwalen maar wordt geleid door de weg. In een doolhof verlies je je weg en in een labyrint vind je je weg. Het is het verschil tussen angst en vertrouwen. In een labyrint heb je de zekerheid, als je de weg volgt, dat je uitkomt in het centrum. Het is een symbool voor het vinden en het volgen van je levensweg.

Het pad slingert om het centrum heen en komt uiteindelijk in het centrum aan. Dat centrum kun je steeds anders ervaren. Als een rustpunt, als een keerpunt, moment van verbinding, of de plek waar je antwoord krijgt.
Je zult ontdekken dat het pad dat je loopt jouw pad is en altijd de juiste weg is. Soms ben je op stukken waar je niet wilt zijn. Soms gaat de weg naar links, dan weer naar rechts, het lijkt of je weer van je doel weggaat. Maar toch gaat het pad steeds weer naar het midden. Het is een kwestie van vertrouwen en volhouden.

Het labyrint is een eeuwenoud symbool, dat ertoe dient om een ‘innerlijke reis’ te maken. Je kunt het zien als een vorm van loopmeditatie. Een stukje bezinning en bezieling. Door je vaste bakens los te laten en je door de weg te laten leiden ontstaat er innerlijke ruimte, rust en balans. Je ontdekt de ware weg naar je Zelf. Het labyrint is een krachtig middel ter verheldering van wat er in jezelf omgaat. Het kan je intuïtie versterken, een lastige situatie of een keuzemoment verhelderen, je relaties met de mensen en de wereld om je heen in een ander licht zetten.
Het biedt ruimte aan de zoektocht naar je innerlijke kern en het doel en de zin van je leven.

Het is een weg tot inkeer, inwijding, wedergeboorte. Wat je binnen gevonden hebt, draag je weer mee naar buiten. Je begint waar je eindigt en je eindigt waar je begint. De ingang/uitgang van in de vrije natuur aangelegde labyrinten is over het algemeen op het oosten georiënteerd. Het oosten is de windrichting van herboren worden. Wanneer je vanuit het midden van het labyrint terugloopt, ga je je nieuwe leven tegemoet.

Er zijn verschillende vormen van een Labyrint.
De bekendste zijn het klassieke of Kretenzische labyrint, ook wel het oer-labyrint genoemd,
en het Chartres labyrint, bekend van het Labyrint in de kathedraal van Chartres.

Labyrinten zijn al zo'n 6000 jaar oud, ze komen over de hele wereld voor in alle culturen dwars door alle religies heen. Ook komen ze voor in diverse sages en zelfs ook in de Bijbel. Ze werden gebruikt als inwijdingsweg, proeve van moed, innerlijke pelgrimage etc.etc.